اولین کوازارها در دهه 1960 هنگامی که ستاره‌شناسان توانستند گسیل‌های بسیار قوی امواج رادیویی را از این کوازارها اندازه‌گیری کنند، کشف شدند.
اما بعدها دانشمندان دربافنتد که کوازارها در واقع از لحاظ رادیویی خاموش هستند و گسیل رادیویی بسیار اندکی دارند. به هر حال کوازارها از جمله درخشان‌ترین و دوردست‌ترین اجرامی هستند که ما می‌توانیم ببینیم.
این اجرام فوق‌العاده درخشان احتمالا مراکز کهکشان‌های فعالی هستند که سیاهچاله‌های فوق‌العاده بزرگ در آنها قرار دارند.
هنگامی مواد به درون این سیاهچاله‌ها سرازیر می‌شوند، مقدار زیادی جرم به انرژی تبدیل می‌شود. همین این انرژی است که ما آن را می‌بینیم.
گرچه یک کوازار منفرد بسیار کوچکتر از منظومه شمسی ماست، اما می‌تواند به اندازه کل یک کهکشان با صدها میلیارد ستاره درخشش داشته باشد.
تا به حاال ستاره‌شناسان بیش از هزار کوازار شناسایی کرده‌اند.
LiveScience,3 March, 2008
